Ed de Goey was van 1990 tot en met 1997 doelman van Feyenoord en behaalde met de club uit Rotterdam-Zuid grote successen door het landskampioenschap, de Nederlandse Supercup en KNVB Beker (4x) te winnen. Hij werd getraind door voormalig international Pim Doesburg en het duo had op zijn minst gezegd een bijzondere relatie..
Laks, lui en de oude stempel
Pim Doesburg, voormalig doelman van Sparta (1962 – 1967 en 1970 – 1980) en PSV (1967 – 1970 en 1980 – 1987) is iemand van de oude stempel, veeleisend, met de verwachting dat keepers alles uit zichzelf halen en zich maximaal inspannen tijdens trainingen en wedstrijden. Bijkomen na een zware wedstrijd, daar gelooft Pim Doesburg dan ook niet zo in, zo liet hij een aantal jaren geleden weten aan dagblad NRC: „De veldspelers mogen dan een beetje de benen strekken en uitlopen. Vind ik voor Ed niet nodig. Die neem ik meteen weer onder vuur met een serie gerichte schoten op doel. Hij klaagt dan over vermoeidheid en de trainingsarbeid. Dat levert discussies op. Ik vind dat je niet te lang bij de wedstrijd van het weekeinde mag stilstaan. Het is beter om de goede en slechte momenten zo snel mogelijk te vergeten, want er dient zich spoedig al weer een nieuw duel aan. En na zo’n behandeling komt Ed dinsdag altijd weer fit op de training, hoor.“
Ed de Goey was daarentegen redelijk laks en lui, en heeft geen behoefte om zich bovenmatig in te spannen als het niet nodig is. De keeper was met name zover gekomen vanwege zijn koelbloedigheid en talent en niet vanwege zijn werklust, iets dat keeperstrainer Pim Doesburg mateloos irriteert en dat laat de voormalig doelman tijdens de trainingen van Feyenoord ook luidkeels blijken, hetgeen Ed de Goey dan weer tot waanzin drijft.
Ondanks het enorme verschil in visie en werkethiek, herkent Doesburg wel het ontegenzeggelijke talent van Ed de Goey en door zijn uitstekende spel bij Feyenoord verdient de goalkeeper uiteindelijk ook een transfer naar de Engelse grootmacht Chelsea. Het is echter veelzeggend dat De Goey uit Rotterdam-Zuid vertrekt zonder afscheid te nemen van Pim Doesburg of een bedankje richting de keeperstrainer…
De relatie tussen de twee tegenpolen wordt in de media weer een issue als De Goey en Doesburg weer samen moeten gaan werken bij Oranje voor het WK 1998 in Frankrijk. De Chelsea-doelman laat echter direct aan de pers weten dat het wat hem betreft geen probleem is, omdat zowel Doesburg als hij professioneel genoeg zijn om op een goede manier met elkaar samen te werken.
Ed de Goey
Ed de Goey was bij Feyenoord de opvolger van de populaire Joop Hiele, in veel opzichten een tegenpool van de rustige en slungelachtige De Goey. Door zijn uitstekende keeperswerk doet hij Hiele echter snel vergeten en speelt hij tussen 1990 en 1997 309 wedstrijden voor Feyenoord, waarmee hij diverse prijzen wint.
Na Feyenoord verkast de doelman naar Chelsea waarmee hij tussen 1997 en 2003 de FA Cup, League Cup, Charity Shield, Europa Cup II en UEFA Super Cup wint. Hij beeindigt uiteindelijk in 2006 zijn carriere bij Stoke City.
In het Nederlands elftal kwam Ed de Goey tot 31 interlands. Hij was eerste doelman tijdens het WK van 1994 in de Verenigde Staten, maar vanaf 1995 moest De Goey Ajax-doelman Edwin van der Sar voor zich dulden.
Na zijn actieve spelersloopbaan is de slungelachtige keeper aan de slag gegaan als (keepers)trainer bij onder andere Chelsea, Queens Park Rangers en RKC Waalwijk. Tegenwoordig is hij actief als keeperstrainer bij de jeugd van ADO Den Haag.
Pim Doesburg
Pim Doesburg begon na zijn periodes bij Sparta en PSV in 1987 als keeperstrainer bij de Rotterdamse club uit Spangen. Hij was ook hoofdtrainer bij de amateurs van Neptunes, maar daar stapte hij al snel op, omdat hij te fanatiek was en niet goed kon omgaan met de instelling van de amateurs.
In 1989 maakt Doesburg de overstap naar Feyenoord en daar zou hij actief blijven tot 2007. Daarnaast was hij ook tussen 1990 en 2000 trainer van de doelmannen van het Nederlands elftal.
Tijdens zijn loopbaan als doelman, begon Pim Doesburg ook een aantal sportzaken en tot 2020 bezat hij vijf sportzaken, waarvan drie in Rotterdam en twee in Berkel en Rodenrijs. In 2020 ging Sporthuis Doesburg echter bankroet.
Op dat moment kwakkelde Doesburg al enige tijd met zijn gezondheid, waarbij hij onder andere leed aan de ziekte van Parkinson, een hartinfarct te verduren kreeg en ook getroffen werd door COVID-19. Uiteindelijk overleed hij op 18 november 2020 in Berkel en Rodenrijs.
(Bronnen: Wiki, NRC)
